Eindelijk kwam ik er aan toe om het vierde deel van de serie te gaan lezen.
Nederlands | Hardcover | 9789024591817 | 06 september 2022 | 576 pagina's | Uitgeverij Luitingh-Sijthoff | Prijs €24,99
Voor het lezen:
Eindelijk, hij lag al sinds verschijning te wachten in de kast om gelezen te worden, maar nu ga ik genieten van het vierde en laatste deel van deze serie. Ik heb na alle drie de voorgaande delen hoge verwachtingen en ik hoop dan ook dat het verhaal met een klapper gaat eindigen. De cover sluit perfect aan op de voorgaande delen, maar is nu pastel rood.
Het verhaal:
Het vierde en laatste deel van de betoverende Spiegelpassante-serie. De verschillende arken beginnen in te storten, geen ark blijft gespaard. Ophelia en Thorn besluiten samen alles op alles te zetten om de gehele instorting van de arken te voorkomen en hopelijk zelfs te kunnen stoppen. Waar is de dader? Hoe ziet de dader eruit? Ophelia en Thorn gaan op zoek naar de echo's van het verleden en heden die verschijnen bij de instorting van de arken. In de hoop hiermee het antwoord te vinden. Lukt het hen om op tijd het antwoord te vinden en kunnen ze de arken redden?
Mijn ervaring:
Het was enige tijd geleden dat ik voorgaande delen las, dus het was enorm prettig dat in het vierde deel een terugblik op deel 3 gemaakt werd. Want dingen waren toch wel een beetje weggezakt door alles wat ik in de tussentijd gelezen heb. Hierdoor kon ik weer goed in het verhaal komen. Het verhaal leest enorm vlot en is levendig geschreven door Christelle Dabos, ze weet haar schrijfstijl door de delen heen enorm goed vast te houden en de lijn door te zetten. Wel moet ik zeggen dat de magie en kracht van de voorgaande delen in deze verhaallijn voor mij enorm miste. In mijn ogen waren sommige stukken echt een beetje langdradig en viel voor mij het verhaal een beetje stil, terwijl in voorgaande delen de magie en kracht er echt in bleven. De verhaallijn was enorm complex en werd soms erg technisch en ingewikkeld waardoor je echt je hoofd bij het verhaal moest houden, wat ik persoonlijk erg jammer vond. Toch zat het verhaal goed in elkaar, maar door de complexiteit nam het echt in kracht af. Het verhaal sla ik dan ook met een dubbel gevoel dicht. Het is mooi hoe Thorn en Ophelia ontdekken wie ze echt in essentie zijn en dit is zeer mooi verwoord. Maar het verhaal was te complex en is hierdoor zijn kracht verloren die het voorgaande delen wel had. Over het vierde deel van de Spiegelpassante heb ik enorm gemengde gevoelens. Ik ben blij dat ik deze serie helemaal heb uitgelezen. Ik vond het enorm mooi hoe de kracht en de essentie van het vinden van jezelf is verwoord. Maar de verhaallijn zat enorm complex in elkaar waardoor het echt de kracht en magie van de voorgaande delen verloor. Daarnaast waren sommige stukken wat langdradig, waardoor het ook mijn aandacht wat verloor. Wel kent de serie een mooi afsluitend einde.