Ik mocht dit boek recenseren van Emma Poot en voor de Wereld van Autisme. Enorm bedankt!
Nederlands | Paperback | 9789464898552 | 15 september 2023 | 188 pagina's | Boekscout | Prijs 21,50
Voor het lezen:
Met veel liefde en plezier las ik ook het vorige boek van Emma Poot, hierdoor was ik erg nieuwsgierig naar haar nieuwe boek waarin ze naast haar autisme ook haar smetvrees openhartig in beeld brengt en vertelt over haar weg van herstel. Aangezien ik dus al eerder wat van Emma gelezen heb, heb ik dus wel een gevoel van wat ik kan verwachten. Met name Emma's openhartige en eerlijke houding spreekt me aan, dus die hoop ik ook nu weer in dit boek terug te gaan zien. Op de cover zien we een geïllustreerde blonde vrouw zien die op het raamkozijn van een raam zit dat openstaat. In de lucht dwarrelen sterren en bacteriën. Ik vind het een mooi beeld dat goed past bij de inhoud van het boek.
Het verhaal:
Emma vertelt op eerlijke en openhartige wijze hoe een ernstige vorm van smetvrees haar leven binnen sloop. Ze geeft je een kijkje in haar gedachten, haar leven van die tijd, maar ook wat voor impact dit had op haar sociale leven, familie en vrienden, ze vertelt over de therapie en haar weg van herstel die met vallen en opstaan gepaard gaat. Gedurende deze moeilijke weg laat ze ook zien hoe haar eigenwaarde en zelfliefde toe nam.
Mijn ervaring:
Emma begint haar verhaal bij het begin van het ontstaan van haar smetvrees en hoe deze ziekte haar steeds meer in zijn greep kreeg. Ik vind het enorm bewonderenswaardig hoe Emma zo open, eerlijk en volledig kwetsbaar durft te zijn om zo haar verhaal te delen. Haar verhaal is een combinatie van hoe haar dagelijks leven er in die tijd eruit zag, wat voor impact dit mentaal op haar had, dagboek fragmenten uit die tijd, maar ook wat dit teweegbracht op sociaal gebied.
Emma schrijft op hele verhalende en vlotte wijze. Hierdoor leest haar verhaal ongelofelijk fijn en lekker weg. Wel gaat Emma niet erg diep in op haar gevoelens en emoties, waardoor het verhaal niet echt heel zwaar is maar de kern en boodschap van haar verhaal duidelijk en mooi naar voren komen.
Het verhaal van Emma begint bij het ontstaan van haar smetvrees en het verloop door de jaren heen. Ze vertelt over de ups en downs, maar ook over haar eigenwaarde, het zoeken naar zichzelf, haar sociale leven, de therapie, haar eenzaamheid, de invloed van haar autisme diagnose en haar eigen weg van ontwikkeling door de jaren heen. Dit zorgt voor een mooi verhaal waarin Emma een compleet en helder beeld geeft van het hebben van smetvrees in haar leven. Haar verhaal eindigt in het heden, waarin Emma afsluit met hoe het er voor haar nu voor staat. Hiermee kan je concluderen, dat Emma een prachtige weg heeft doorstaan en echt is gegroeid.
Schaduwstralen is een open, eerlijk en kwetsbaar verhaal. Emma vertelt over het ontstaan van smetvrees in haar leven en hoe het haar jaren in de ban hield ook in relatie met haar autisme diagnose. Ze heeft een vlotte en heldere schrijfstijl en zoomt niet te veel in op emoties en gevoelens, waardoor het boek niet enorm zwaar en heftig is. Ze vertelt haar proces en laat zien hoe ze in de jaren gegroeid is, niet enkel in het overwinnen van haar smetvrees maar ook in eigenwaarde en zelfliefde. Een prachtig persoonlijk verhaal.