Ik kreeg van Mariska Holsken de vraag of ik deze literaire roman wilden lezen en recenseren. Super bedankt voor het recensie-exemplaar!
Nederlands | Hardcover | 9789089840431 | 30 april 2024 | 200 pagina's Uitgeverij Zomerlicht | Prijs €24,95
Voor het lezen:
Ik kende deze roman nog helemaal niet, totdat ik de vraag van Mariska kreeg of ik deze roman wilde lezen en recenseren. Het boek heeft een intrigerende en indringende cover met een foto van een vrouw in een jurk op een grasveld met haar lichaam en gezicht in een gesloten houding naar de grond gericht. De flaptekst belooft me al een heftig en aangrijpend verhaal.
Het verhaal:
Moeder Anne, is samen met haar twee jonge kinderen haar huwelijk en het huiselijk geweld ontvlucht. Gelukkig weet ze daarna vrij snel een nieuw en gelukkig leven op te bouwen. Jaren later gaat ze, samen met haar dochter, voor een paar dagen naar Parijs, daar onthult haar dochter een lang bewaard geheim. Anne belooft er met niemand over te praten, maar ervaart al snel de onmogelijkheid van die belofte. Anne gaat door een emotionele en strijdbare zoektocht naar de bron van deze traumatische gebeurtenis. Wanneer Anne onderzoek doet, beseft ze dat het trauma niet enkel nu manifesteert, maar al generatie op generatie is doorgegeven. In deze familiegeschiedenis doorbreekt Janine mythen rondom slachtoffer- en daderschap. Hierbij spreekt ze ook over het zwijgen en de ervaringen van kwetsbaarheid en schaamte.
Mijn ervaring:
Janine Meins heeft een hele vlotte, filmische en meeslepende schrijfstijl. Waarbij we als hoofdverhaal moeder Anne en haar dochter Merel volgen. Er volgen meer verhalen die Janine stuk voor stuk op aangrijpende en indringende wijze weet te beschrijven.
De verschillende vrouwelijke hoofdpersonages van waaruit het verhaal verteld wordt zijn allemaal stuk voor stuk goed uitgediept en sterk neergezet. Hierdoor komen de heftige en aangrijpende verhalen ook echt bij je binnen. Daarbij weet Janine Meins het verhaal vanuit het perspectief van Anne aan te vullen met informatie uit onderzoeken die ze op doet over huiselijk geweld en seksuele intimidatie en ook de inzichten rondom slachtoffer- en daderschap en het verzwijgen van deze gebeurtenissen.
Het verhaal bevat naast de grote verhaallijn van moeder Anne en dochter Merel in het heden ook verschillende verhaallijnen van de familiegeschiedenis waarin meerdere vrouwen te maken kregen met seksuele intimidatie, huiselijk geweld en verkrachting waarover keer op keer gezwegen werd. Hierdoor is het een erg heftig en aangrijpend verhaal dat je soms echt overspoelt in emoties die bij je binnen komen. Wel vind ik het bijzonder mooi, hoe Janine Meins het taboe rondom dit onderwerp aan het licht brengt en mensen aanmoedigt hier niet langer over te zwijgen.
Zwijgpijn, is een familiegeschiedenis van verhalen rondom vrouwen die te maken kregen met seksuele intimidatie, huiselijk geweld en verkrachting. Doordat Janine Meins heeft vlot, filmisch en meeslepend schrijft komt het verhaal echt bij je binnen. Door deze taboe onderwerpen te bespreken, wil Janine Meins je laten zien dat er niet langer over deze onderwerpen moet worden gezwegen.