top of page
  • Foto van schrijverKim Coenen

Een vleugje kaneel – Olivia Hill

Inmiddels heb ik bijna alles gelezen wat Olivia Hill geschreven heeft. Met het verschijnen van haar nieuwe boek, was er natuurlijk geen twijfel over mogelijk dat ik die ook gewoon moest lezen.

Nederlands | Paperback | 18 november 2022 | 240 pagina's | Uitgeverij Dutch Venture Publishing | Prijs €16,95


Voor het lezen:

Inmiddels heb ik bijna alles gelezen wat Olivia Hill geschreven heeft. Met het verschijnen van haar nieuwe boek, was er natuurlijk geen twijfel over mogelijk dat ik die ook gewoon moest lezen. Olivia Hill heeft een hele fijne, vlotte en prettige schrijfstijl die me erg aanspreekt. Daarnaast spreekt de cover van haar nieuwe boek me enorm aan. Op de cover zien we een sneeuwlandschap met vrolijk gekleurde huizen en op de voorgrond een kat die op een boek zit met wat bloed aan zijn pootje. Dit maakt me erg nieuwsgierig naar het verhaal.

 

Het verhaal:

Aspen is al een poosje werkeloos en woont in bij haar moeder. Dan krijgt ze een baan aangeboden in Canada. De Yukon school voor speciaal onderwijs heeft een directeur nodig en zij is volgens het personeel geknipt voor de functie. Vol goede hoop vertrekt ze vanuit het zonnige Los Angeles naar Dawson City, waar de temperatuur ver onder nul ligt.


Dat ze terecht komt op een school met een duister verleden wordt haar daar pas duidelijk. Erg bruisend is de school ook niet meer. Er zitten maar vijftien kinderen op en in totaal werken er drie mensen: Bob de leraar, stokoude Marlow de leerlingbegeleider en Parker, de kok die tevens conciërge is.


Aspen kan al snel goed overweg met de sexy kok en moet zelfs bij hem intrekken omdat haar appartement tot aan het plafond vol blijkt te staan met rommel. Ondertussen begint ze zich steeds meer af te vragen wat er gebeurd is waardoor de school er nu zo slecht aan toe is. En wat zit er precies verborgen in de rechtervleugel, die compleet dichtgetimmerd is? Samen met Parker probeert ze het mysterie te ontrafelen voor de school echt helemaal dicht moet...

 

Mijn ervaring:

Door de vlotte, krachtige schrijfstijl en het gevoel dat Olivia Hill in het verhaal weet te leggen, weet ze je goed het verhaal in te trekken. Het verhaal begint wanneer Aspen haar ouderlijke woning verlaat en op weg gaat naar haar nieuwe baan, avontuur en uitdaging in Canada. Dit is voor Aspen een grote stap. Door de sfeer, de heerlijke beschrijving maar ook de vlotte dialogen zit je zonder twijfel diep in het verhaal dat je vervolgens niet meer los wil laten.


Olivia Hill heeft de verschillende karakters in het verhaal goed en sterk weg weten te zetten. Aangezien we het verhaal van Aspen beleven heeft Olivia dit karakter goed uitgediept. Om sommige karakters laat ze wat open gaten, waardoor je een umheimlich gevoel bij deze karakters opbouwt. Dit heeft Olivia goed gedaan, want dat bouwt de spanning en de nieuwsgierigheid in het verhaal goed op. Daarnaast blijft het verhaal veel wendingen en soms ook hele onverwachte wendingen nemen waardoor het verhaal geen moment verveelt.

Naarmate het plot vordert weet Olivia de spanningsboog goed op te bouwen. Ook al had ik enigszins wel een idee waar het plot en het epiloog tot zou leiden, het stelde me absoluut niet teleur, het zorgde namelijk voor een perfect rond verhaal. Hierdoor sluit je het boek ook uiteindelijk met een heerlijk gevoel.


Olivia Hill heeft mijn hoge verwachtingen zeker weer waar weten te maken. Deze feelgood/cosy crime weet je zeker van het begin tot het einde te vermaken. Zodra je begint lees je het verhaal ongetwijfeld in één ruk uit. Ik zeg, ook dit boek van Olivia is weer een absolute must-read!

Mijn waardering: ❤️❤️❤️❤️,5




6 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page